*** چشم مخصوص تماشاست اگر بگذارند/ و تماشای تو زیباست اگر بگذارند/ سند عقل مشاع است، همه میدانند/ عشق اما فقط از ماست اگر بگذارند / دل دیوانه من این همه آواره مگرد/ خانه دوست همینجاست اگر بگذارند/ من از اظهار نظرهای دلم فهمیدم/ عشق هم صاحب فتواست اگر بگذارند/ غضب آلوده نگاهم مکنید ای مردم!/ دل من مال شماهاست اگر بگذارند.

*** گه ترکِ وجودِ غم فزاینده کنی/ گه آرزوی حیات پاینده کنی/ آینده عمر خواهی از رفته فزون/ در رفته چه کردی که در آینده کنی؟

*** پاییز! ای فصل برگ ریز!

ای آنکه بر جنازه گلهای باغ من جز گریه هیچ کاری نمی کنی/ هر چند غیر مرگ _ که سرنوشت مشترک برگهاست _ بر ساکنان باغ مقرر نمی کنی/ ای همچو مرگ خوب و رهاننده و عزیز پاییز ! /گویم اگر دوستت دارم مثل بهار باور نمی کنی/

*** نه تو می مانی نه اندوه ونه/ هیچ یک از مردم این آبادی/ به حباب نگران لب یک رود قسم! و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت/ غصه هم خواهد رفت/ آن چنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند/ لحظه ها عریانند به تن لحظه/ خود، جامه اندوه مپوشان هرگز.

*** تو به آینه نه آینه به تو خیره شده ست/ تو اگر خنده کنی او به تو خواهد خندید/ و اگر بغض کنی آه از آیینه دنیا که چه ها خواهد کرد/ گنجه دیروزت پر شد از حسرت و اندوه و چه حیف/ بسته های فردا همه ؛ ای کاش ای کاش ظرف این لحظه و لیکن خالی ست ساحت سینه پذیرای چه کس خواهد بود/ غم که از راه رسید در این سینه بر او باز مکن/ تا خدا یک رگ گردن باقی ست تا خدا مانده ، به غم وعده این خانه مده/

*** نومید نیستیم ز احسان نوبهار/ هرچند تخم سوخته در خاک کرده‌ایم

*** عشق بحری است که چون بر سر طوفان آید/ دست شستن ز متاع دو جهان ساحل اوست

*** برای آمدنت انتظار کافی نیست/ دعا و اشک و دلی بیقرار کافی نیست/ چنین که یخ زده ایمان من اگر هر روز/ هزار بار بیاید بهار کافی نیست/ خودت دعا بکن ای مهربان که برگردی/ دعای اینهمه شب زنده دار کافی نیست/.اللهم عجل لولیک الفرج

*** یا رب مددی که خصم در خانه شده * بگذشت دو سال و قصه افسانه شده * وان گنبد بر تر از دو صد مسجد قدس * از کید بنی امیه ویرانه شده * فرارسیدن دومین سالروز(23 محرم) هتک حرمت حرم مطهر امامین عسکریین تسلیت باد

*** دود اگر بالا نشیند کسر شان شعله نیست /جای چشم ابرو نگرد! گر چه او بالاتر است

*** داغت دل شکسته ما را کباب کرد/ شد اشک سرخ و خانه چشمم فراق کرد/ ما شمع زاده ایم که سوزیم پای تو/ ما را هزار بار محرم مذاب کرد/ روزی که سنگ صحن تو را بوسه می زدم/ دیدم خدا دعای مرا مستجاب کرد/ دیوانگی هر شب ما هم حکایتی است/ قربان چشم بنده نوازت ثواب کرد/ شکر خدا که مادر سادات از ازل/ ما را برای سینه زدن انتخاب کرد/ انگاه نام یک یک ما را به گریه گفت/ ما را برای زیر قدومت تراب کرد/ تا یاد تشنگی تو افتیم روز و شب/ ما را همیشه تشنه ی یک جرعه اب کرد/.

*** در انتظارم که بیایی/ من خاک پایت را طوطیای چشم خواهم کرد/ من در غبار دوری تو گریه خواهم کرد/ من از فراقت سخت دلگیرم

*** قیامت بی حسین غوغا ندارد/ شفاعت بی حسین معنا ندارد/ حسینی باش که در محشر/ نگویند چرا پرونده ات امضا ندارد.

***

گریه کنم .................نه برای تو............... برای عشقی که مرده است بگذار گریه کنم .................نه برای تو..................برای صداقت که کمرنگ شده است بگذار گریه کنم .................نه برای تو ...................برای غمها که یکنواخت شده است بگذار گریه کنم .................نه برای تو....................برای آرزوها که از بین رفته اند بگذار گریه کنم ................نه برای تو....................برای محبت ها که ساکت شده اند بگذار گریه کنم .................نه برای تو....................برای آدمیان که بی تفاوت شده

*** درد ما از هجر یوسف کمتر از یعقوب نیست/ او پسر گم کرده بود و ما پدرگم کرده ایم

*** آدما از جنس برگند . گاهی سبزند ، گاهی پائیزن و زردند . زمستون دیده نمیشن . تابستون سایبون سبزند. آدما خیلی قشنگن . حیف که هر لحظه یه رنگند

*** یادمان باشد اگر شاخه گلی را چیدیم/ وقت پرپر شدنش سوز ونوایی نکنیم/ پر پروانه شکستن هنر انسان نیست/ گر شکستیم ز غفلت من و مایی نکنیم/ یادمان باشد سر سجاده عشق/ جز برای دل محبوب دعایی نکنیم/ یادمان باشد اگر خاطرمان تنها ماند/ طلب عشق به هر بی سرو پایی نکنیم.

*** باید کـه پـای عـشق الهی فنا شویم/ با مـعرفـت به دیـن خدا آشنا شویم/ مـاه حـرام ، مـاه مـحـرم مه عـزاست /باید که از خطا و معاصـی جدا شویم/ با اسـتـعـانـت از مـدد اشک و ناله ها/ از قید و بند جرم و تباهی رها شویم/ باید که چشم از گنه و معصیت گرفت /تا مـستـحـق دیـدن روی خــدا شویم.

*** مرگ اگر مرد است گو نزد من آی/ تا در آغوشش بگیرم تنگ تنگ/ من از او عمری ستانم جاودان/ او زمن دلقی ستاند رنگ رنگ.

*** با مدعی مگویید اسرار عشق و مستی/ تا بیخبر بمیرد در درد خود پرستی/

*** «ای مثل روز آمدنت روشن این روزها که می‌گذرد/ هر روز در انتظار آمدنت هستم/ اما با من بگو که آیا من نیز/ در روزگار آمدنت هستم!؟» (مرحوم قیصــر امین پور).خدا رحمتش کنه

*** این ترانه بوی نان نمی دهد/ بوی حرف دیگران نمی دهد/ سفره دلم دوباره باز شد/سفره ای که بوی نان نمی دهد/پاره های این دل شکسنه را گریه هم دوباره جان نمی دهد/ خواستم که با تو درد دل کنم/ گریه ام ولی امان نمی دهد....مرحوم قیصر امین پور

*** گفتم اول عشق را معنا کنیم/ بلکه جای خویش را پیدا کنیم/ آمدم دیدم که جای لاف نیست/ عشق غیر از عین و شین و قاف نیست/ آمدم گفتم به آوای جلی/ عین یعنی عدل مولایم علی/ شین یعنی شور الله صمد/ قاف یعنی قل هو الله احد/

*** جمعه یعنی یک غروب وعده دار* وعده ترمیم قلب یاس زار*جمعه یعنی مادرچشم انتظار*درهوای دیدن روی نگار*جمعه یعنی یک سماء دلواپسی *میشود مولا به داد ما رسی؟ جهت صلواتی مولا صلوات 

*** جمعه به جمعه دلم در آرزوی آمدنت به چشمهایم حسادت می کندوغروب جمعه هر دو در فراق نیامدنت ضجه میزنند

*** پایی که نیست همره مولا شکسته باد!/ دستی که نیست یاور آن شاه بسته باد/ تکمیل دین از او شده نعمت از او تمام/ عید غدیر بر همـــه یارب خجســـته باد. 

*** گفت من موسایم و هـارون همراهــم علـــی اسـت/ گـرچـه نـزد ســامــریـها ایـن بــرادر فـرق داشــت .../ گفت هرکس را منم مولا،علی مـولای اوسـت/ حرفشان ایـن شد که مقصـود پیمـبــر فرق داشــت.